Tussenstations

Tussenstations verwijst in het Nederlandse spoorweglandschap naar stations die liggen tussen grotere knopen of eindpunten en doorgaans een rol vervullen in regionale openbaar vervoer. Ze vormen een categorie binnen netwerkplanning die kleinere gemeenten en dorpen beter bereikbaar maakt, zonder de infrastructuur van een volwaardig knooppunt te vereisen. De term wordt zowel in operationele documenten als beleidsadviezen gebruikt om locaties te beschrijven die reizigers uit de directe omgeving aantrekken.

Kenmerken en functies: Tussenstations hebben meestal beperkte voorzieningen, vaak onbemand, met een of twee perrons, beschutting, en soms een ticketautomaat of parkeerfaciliteiten. Ze ondersteunen lokaal en regionaal treinverkeer en bieden opstappunten voor bewoners, scholieren en forenzen. Op sommige lijnen kunnen ze dienen als knooppunten voor wissel- en inhaaloperaties, maar ze zijn doorgaans geen vervoerknopen met frequentie zoals grotere stations.

Bediening en planning: Stops op een tussenstation hangen af van dienstregeling en verkeer op de lijn. Ze worden regelmatig bediend door regionale treinen en soms door sprinters, terwijl langeafstandsverbindingen vaak langs deze stations rijden zonder halt te houden. Het behoud van tussenstations is vaak onderwerp van afweging tussen bereikbaarheid en kosten; bij dalende reizigersvraag kunnen ze gesloten of afgeschakeld worden, terwijl sommige plannen gericht zijn op blijvende regionale aansluiting en flexibiliteit in het spoorwegnet.