Spraaktelefonie

Spraaktelefonie is het verzenden en ontvangen van gesproken taal via communicatienetwerken. Oorspronkelijk werd spraak getransporteerd over het openbare telefoonnetwerk (PSTN) met circuitgeschakelde verbindingen. Met de opkomst van digitale netwerken en vooral van het Internet heeft spraaktelefonie zich ontwikkeld tot Voice over IP (VoIP), waarbij stemmen worden gecodeerd in datapakketten en via computernetwerken worden getransporteerd.

Technologieën en bouwstenen van spraaktelefonie zijn onder meer eindpunten zoals vaste en mobiele telefoons en softphones, gateways tussen het PSTN en IP-netwerken, en call-control-systemen zoals IP-PBX of cloudgebaseerde telefoonplatforms. Bij VoIP spelen signalering en media een sleutelrol: SIP en H.323 regelen sessies, terwijl RTP de geluidsmedia transporteert. Codecs zoals G.711, G.729 en Opus bepalen de geluidskwaliteit en de bandbreedte die nodig is. Netwerkkwaliteit, jitter en Packet Loss beïnvloeden de spraakervaring en vereisen Quality of Service (QoS)-maatregelen en netwerkoptimalisatie.

Voordelen van spraaktelefonie omvatten lagere kosten op lange afstand, flexibiliteit en integratie met data-netwerken en bedrijfsapplicaties. Toepassingen variëren van consumenten- en zakelijke telefonie tot callcenters en Unified Communications-platforms.

Uitdagingen en aandachtspunten omvatten beveiliging tegen eavesdropping en aanvallen, interoperabiliteit tussen systemen, en naleving van regelgeving. Nooddiensten en locatiebepaling (bijv. E-911) vormen ook aandachtspunten in verschillende jurisdicties. Standaarden worden beheerd door ITU-T en IETF, met veelgebruikte protocollen zoals SIP en RTP, en diverse codecs die de balans tussen kwaliteit en bandbreedte bepalen. Toekomstige ontwikkelingen richten zich op WebRTC-integratie, cloud-gebaseerde telephony, 5G en AI-gedreven communicatie-analyses.