Seizoensinfluenza

Seizoensinfluenza, ook wel griep genoemd, is een acute respiratoire ziekte veroorzaakt door influenza-virussen, voornamelijk typen A en B. Het virus circuleert jaarlijks en veroorzaakt epidemieën, meestal tijdens de wintermaanden in gematigde klimaten. Overdracht vindt plaats door druppels en besmette oppervlakken; incubatie duurt doorgaans 1 tot 4 dagen.

Symptomen variëren maar omvatten plotselinge koorts, hoesten, keelpijn, spier- en hoofdpijn, vermoeidheid en rillingen. Bij kinderen kunnen misselijkheid en diarree voorkomen. Ernstige gevallen kunnen leiden tot longontsteking, verergering van chronische aandoeningen en hospitalisatie, met verhoogd risico voor ouderen, jonge kinderen, zwangeren en immuungecompromitteerden.

Diagnose is meestal klinisch; bij verdenking of risicogroepen kunnen laboratoriumtests worden uitgevoerd. Snelle antigeentests hebben beperkte gevoeligheid; PCR is gevoeliger en vaker de referentiemethode.

Behandeling is vooral ondersteunend: rust, vocht en symptoomremmers. Antivirale middelen zoals oseltamivir of zanamivir kunnen effectief zijn als ze vroeg in het ziekteverloop worden gestart, met name bij risicogroepen en ziekenhuispatiënten.

Preventie speelt een cruciale rol. Jaarlijkse vaccins versterken de populatie-immuniteit. Vaccinformuleringen bestaan uit geïnactiveerde antigenen of andere componenten en worden jaarlijks aangepast aan verwachte stammen; effectiviteit varieert per seizoen.

Seizoensinfluenza verschilt van pandemische influenza, die wordt veroorzaakt door een nieuw of sterk gemuteerd virus en wereldwijd grootschalige uitbraken kan veroorzaken. Surveillance en preventie zijn gericht op vroegtijdige detectie, vaccinatie en tijdige behandeling.