Plaagdruk

Plaagdruk is een term uit de landbouw en plantenbescherming die de intensiteit aangeeft waarmee plagen of ziekten schade kunnen toebrengen aan gewassen in een bepaald gebied en over een bepaalde periode. Het begrip weerspiegelt zowel de omvang van de plaagpopulatie als het verwachte schadepotentieel onder huidige omstandigheden.

Plaagdruk wordt meestal beoordeeld aan de hand van veldmonitoring, scouting en tellingen van plaagindividuen per plant of per oppervlakte, vaak aangevuld met schade-inspecties. Ook het aantal gevangen plagen in valstrikken en meldingen van schade dragen bij aan de beoordeling. In de praktijk worden drempels of thresholds toegepast: wanneer de plaagdruk een bepaald niveau overschrijdt, worden overwegingen gemaakt voor bestrijding of andere maatregelen.

Invloedrijke factoren op plaagdruk zijn onder meer weersomstandigheden (temperatuur, vochtigheid), de groeifase van het gewas, beschikbaarheid van natuurlijke vijanden en sollicitatie van andere voedselaanbieders, alsook landschaps- en teeltpraktijken die populaties kunnen stimuleren of remmen.

Beheer en respondse ontwikkelen zich vaak binnen geïntegreerde gewasbescherming (IPM). Bij lage tot matige plaagdruk worden vaak preventieve en biologische maatregelen ingezet, terwijl bij hoge druk gerichte bestrijding kan volgen. Het doel is schade te beperken met zo min mogelijk milieubelasting, en plaagdruk wordt daarmee een dynamische maatstaf die continu wordt gemonitord in relatie tot weersomstandigheden, teeltpraktijken en ecosystemen.