Overheidssteun

Overheidssteun is financiële of niet-financiële ondersteuning die door overheden wordt verleend aan individuen, bedrijven, sectoren of activiteiten om doelstellingen van economische of sociale aard te realiseren. Deze steun kan gericht zijn op stimulering van groei, concurrentievermogen, werkgelegenheid, innovatie, of milieudoelstellingen, maar ook op crisisbeheersing en regionale ontwikkeling.

Vormen van overheidssteun zijn onder meer directe subsidies en giften, fiscale voordelen zoals belastingkredieten of vrijstellingen, garanties en goedkope leningen, en publieke aandelen of winstdeling. Daarnaast gaat het vaak om non-financiële steun, zoals advies, training, regelgeving die bepaalde activiteiten bevordert, of voorkeursprocurement.

In de Europese Unie gelden staatssteunregels die misbruik of ongeoorloorde vertekening van concurrentie moeten voorkomen. Steun moet meestal worden gemeld aan de Europese Commissie en mag beperkt of tijdelijk zijn. Bepaalde vormen, bekend als de de minimis-regeling, vallen buiten toezicht tot een drempelwaarde.

Overheidssteun moet doelmatig en proportioneel zijn en transparant worden geëvalueerd. Belastinggeld kan efficiëntie verhogen, maar er bestaat risico op marktfouten, verstoring van concurrentie en voorbijgaan aan marktwerking. Doelstellingen dienen meetbaar te zijn en voorwaarden aan prestatie en exit-criteria bevatten.

Op internationaal niveau spelen de OECD-richtlijnen en het WTO-subsidieverdrag een rol bij het vaststellen van normen voor transparantie en nondiscriminatoire behandeling. Nationale beleidskeuzes zijn afhankelijk van juridische systemen, administratieve capaciteit en de economische context.