Meerwater

Meerwater is water uit de oceanen en zeeën. Het is de grootste reservoir van zouten op aarde en vormt samen met kust- en regionale watersystemen een kernonderdeel van de hydrosfeer. Het gemiddelde zoutgehalte bedraagt circa 35 gram per liter, oftewel circa 3,5 procent. Door de hoge opgeloste zoutconcentratie heeft meerwater een hogere dichtheid dan zoet water, wat invloed heeft op golven, stratificatie en mariene circulatie. De pH ligt meestal licht basisch rond 8,1 tot 8,2.

Bronnen en samenstelling: De zouten in meerwater komen voort uit verwering van gesteenten en vulkanische activiteit die mineralen aan de oceaan leveren. Rivieren brengen opgeloste zouten en nutriënten mee; die kunnen zich ophopen in de oceaan of uitwisselen met sedimenten. Lokale variatie in saliniteit ontstaat door verdamping, zoetwaterinvoer en zeestromingen. De compositie van zeewater bevat natrium, chloride en vele andere ionen in relatief constante verhoudingen, waardoor het water chemisch stabiel blijft over grote afstanden.

Rol in klimaat en ecologie: De oceaan slaat warmte en koolstofdioxide op en reguleert daarmee klimatologische processen en zeespiegel. Zoutgehalte en temperatuur bepalen de dichtheid en invloed hebben op de thermohaliene circulatie, die wereldwijde mariene stromingen aandrijft. Mariene ecosystemen zijn aangepast aan specifieke zout- en temperatuuromstandigheden en variaties daarin kunnen biodiversiteit en voedselketens beïnvloeden.

Toepassingen en milieuproblemen: Meerwater is niet drinkbaar vanwege de zoutgehaltes. Het dient als bron voor desalination, scheikundig en industrieel gebruik, en als medium voor transport en visserij. Milieu-uitdagingen omvatten oceaanverzuring door CO2, vervuiling, plasticafval en eutrofiëring van kustwateren, met gevolgen voor mariene ecosystemen en waterkwaliteit.