zoutgehaltes

Zoutgehaltes verwijst naar de hoeveelheid zout die aanwezig is in een stof of product. Meestal wordt het uitgedrukt als massa zout per massa of per volume, bijvoorbeeld gram zout per 100 gram product (g/100 g) of als een percentage. Het begrip gaat vaak uit van natriumchloride (NaCl), maar in sommige producten kan ook ander zout bijdragen aan het totale zoutgehalte.

Metingen en notaties: In voedingsmiddelen wordt het zoutgehalte vaak aangegeven als zoutgehalte op etiketten, maar soms wordt ook het natriumgehalte vermeld. Voor water of zeezout wordt de zoutigheid of saliniteit ook via andere meeteenheden zoals g/kg of praktische zoutheid (psu) weergegeven. Methoden voor bepaling omvatten chemische analyses (bijvoorbeeld chloride-titratie) of elektrodiagnostische metingen.

Invloeden en functies: Zout is een smaakmaker en conserveermiddel dat waterbinding en textuur beïnvloedt. Het zoutgehalte wordt bepaald door bereidingswijzen zoals zouten, brinen, marineren en fermentatie, maar kan ook afkomstig zijn van van nature aanwezige mineralen in ingrediënten. Het beheersen van het zoutgehalte is van belang voor zowel sensoriële als houdbaarheidsaspecten van voedsel.

Gezondheid en beleid: Een hoge inname van zout wordt in verband gebracht met verhoogde bloeddruk en andere hart- en vaatziekten. Veel voedingsrichtlijnen raden aan het zoutgehalte van voedsel te beperken en de natrium-inname te controleren. Etikettering geeft doorgaans het natriumgehalte weer en, waar mogelijk, het zoutgehalte.

Verhouding natrium-zout: Ongeveer 1 gram keukenzout bevat ongeveer 0,393 gram natrium. Om 1000 milligram natrium binnen te krijgen, is dus ongeveer 2,5 gram keukenzout nodig.