Localeinstellingen

Localeinstellingen verwijzen naar de combinatie van taal, regio en tekenset die software gebruikt om gebruikersinterfaces te tonen en gegevens te formatteren. Ze bepalen onder meer welke taal wordt weergegeven, hoe getallen en datums verschijnen, welke valuta en tijdsnotatie wordt gebruikt en hoe tekst wordt gesorteerd. Locale-informatie kan per gebruiker, per applicatie of systeemwijd worden toegepast.

De kern bestaat uit locale-namen en bijbehorende omgeving variabelen. Een veelgebruikte notatie is bijvoorbeeld nl_NL.UTF-8, wat staat voor Nederlands (Nederland) met UTF-8 tekencodering. Belangrijke variabelen zijn LANG, LC_ALL, LC_MESSAGES, LC_TIME, LC_NUMERIC en LC_COLLATE. Deze kunnen per gebruiker of per proces worden ingesteld. De POSIX-standaard beschrijft hoe deze variabelen samenwerken en hoe locale-gegevens worden geladen uit locale-databestanden of -pakketten. In veel systemen is UTF-8 de aanbevolen tekenset vanwege brede dekking van karakters en symbolen.

Effecten in de praktijk zijn onder meer: gebruikersinterface en berichtgeving in de gewenste taal, datum- en tijdnotaties (bijv. dd-mm-jjjj versus mm/dd/jjjj), getal- en valutavormen (punt of komma voor decimallers, scheiding van duizenden), en sorteervolgorde (collatie) bij lijsten en zoekopdrachten. Locale-instellingen kunnen per applicatie verschillen, waardoor sommige programma’s een andere taal of formaat kunnen tonen dan het systeem.

Hoe te bekijken en aan te passen: op Unix-achtige systemen laat de opdracht locale -a de beschikbare locales zien en locale geeft de huidige waarden weer. Om te wijzigen kan men export LC_ALL=nl_NL.UTF-8 of een vergelijkbare variant gebruiken (per gebruiker of per sessie), of systeemwijd via tools zoals update-locale of localectl. In Windows vindt instellingen plaats via Region/Regionale instellingen of via PowerShell (bijv. Get-WinUserLanguageList en Set-WinUserLanguageList).