Korrelbeeld

Korrelbeeld is een term uit de beeldvorming die verwijst naar de zichtbare korrel- of granulaire textuur van een beeld. Het beschrijft de aanwezigheid van individuele korrels of speelsjes in een afbeelding, waardoor het beeld een bepaalde structuur krijgt. In analoge fotografie ontstaat korrelbeeld door filmkorrel—het willekeurig verspreide patroon van zilverhalidekorrels die tijdens ontwikkeling uitgroeit tot zichtbare korrels. In digitale fotografie ontstaat korrelbeeld vooral door sensorruis, hoog ISO-niveaus en beeldverwerking, waarbij pixels willekeurig licht- en donkere stipjes vormen.

Het korrelbeeld beïnvloedt de waargenomen scherpte, detail en tonaliteit. Een grof korrelbeeld kan detailweergave verminderen en het beeld wat ‘ruw’ of kunstmatig doen lijken, terwijl een fijn korrelbeeld als subtiel en filmisch kan worden ervaren. In sommige gevallen wordt korrelbeeld juist doelbewust ingezet als esthetisch kenmerk, bijvoorbeeld in cinematografie of portretfotografie.

De controle van korrelbeeld omvat belichting, belichtingsmeting, keuze van filmtype of sensor en ruisreductietechnieken. In medische en wetenschappelijke beeldvorming kan korrelbeeld de diagnostische interpretatie beïnvloeden, waardoor scherpe, consistente beelden gewenst zijn.

Samenvatting: korrelbeeld beschrijft de op het beeld zichtbare korrel- of granulaire textuur, ontstaan door filmkorrel of sensor-/ruisprocessen, met invloed op detail, tonaliteit en interpretatie.