Koortsverlaging

Koortsverlaging verwijst naar maatregelen die gericht zijn op het verlagen van de lichaamstemperatuur en het verlichten van symptomen bij koorts. Koorts is doorgaans een normale reactie van het lichaam op infecties of ontstekingen, waarbij de hypothalamus de temperatuur hoger zet. Het doel van koortsverlaging is vooral comfortverbetering en het voorkomen van complicaties bij risicogroepen, aangezien koorts op zich meestal niet meteen gevaarlijk is.

Behandelingsopties zijn zowel farmacologisch als niet-farmacologisch. Bij farmacologische koortsverlaging worden antipyretica gebruikt, zoals paracetamol (acetaminophen) en NSAID’s zoals ibuprofen. Doseringsadviezen zijn afhankelijk van leeftijd en gewicht: paracetamol ongeveer 10-15 mg/kg per dosis, met een maximale dagelijkse dosis voor volwassenen; ibuprofen ongeveer 5-10 mg/kg per dosis, met een maximale dagelijkse dosis. Let op contra-indicaties en bijwerkingen: aspirine wordt bij kinderen meestal vermeden vanwege het risico op Reye-syndroom, en overmatig gebruik kan lever- of maagdeleffecten veroorzaken. Raadpleeg altijd de verpakking of een arts voor dosis- en veiligheidsrichtlijnen.

Niet-druggerelateerde maatregelen kunnen bestaan uit voldoende vochtinname, rust en lichte kleding, en een aangename kamertemperatuur. Te contouren of koude baden worden vaak vermeden omdat ze kunnen leiden tot rillingen en juist de temperatuur tijdelijk kunnen verhogen.

Wanneer medische hulp nodig is, hangt af van leeftijd, onderliggende aandoeningen en de duur van de koorts. Alarmtekens bij jonge kinderen, uitdroging, ernstige symptomen of koorts die langer dan enkele dagen aanhoudt vereisen medische evaluatie.

Samenvattend richt koortsverlaging zich op comfort en het voorkomen van complicaties, terwijl koorts zelf doorgaans een teken van een onderliggende aandoening is die ook zonder behandeling kan afnemen.