Inkomensbronnen

Inkomensbronnen is een begrip uit de economie dat verwijst naar de verschillende manieren waarop individuen of huishoudens geld verwerven om te voorzien in hun uitgaven, te sparen en te investeren. Het begrip benadrukt dat inkomsten afkomstig kunnen zijn uit meerdere bronnen en niet altijd uit één bron hoeven te komen.

De belangrijkste categorieën zijn arbeid, kapitaal, ondernemerschap en transfers. Arbeidsinkomen ontstaat uit het leveren van arbeid en omvat salarissen, lonen en inkomsten uit zelfstandige werkzaamheden; het is doorgaans de meest zichtbare en regelmatige inkomstenbron. Vermogensinkomen ontstaat uit bezittingen en investeringen, zoals rente op spaargeld, dividend uit aandelen en huurinkomsten uit onroerend goed; dit type inkomen kan variëren met rentestanden, markten en vastgoedprijzen. Ondernemingsinkomen vloeit voort uit het bezit of de drijvende kracht achter een onderneming en bestaat uit winst of verlies uit bedrijfsactiviteiten. Veranderingen in vraag en aanbod, technologische vooruitgang en conjunctuur beïnvloeden het niveau en de stabiliteit van dit inkomen. Verlies of succes in ondernemingen kan leiden tot grotere schommelingen in inkomsten dan bij arbeid.

Overheids- en private transfers betreffen inkomens die door de overheid of instellingen worden toegekend, zoals sociale uitkeringen, pensioenen en studietoelagen; deze bronnen dragen bij aan zekerheid en kunnen afhangen van beleid en regelgeving. Daarnaast bestaan er overige inkomsten zoals royalties of auteursrechten en andere minder frequente bronnen.

Diversificatie van inkomensbronnen kan financiële stabiliteit vergroten en afhankelijkheid van één bron verminderen. Inkomensbronnen worden doorgaans belast, en de fiscale behandeling kan verschillen per type inkomen, wat van invloed is op het netto-inkomen.