Groeikenmerken

Groeikenmerken zijn kenmerken van een organisme die gerelateerd zijn aan groei, oftewel de toename in grootte en biomassa, en die worden gebruikt om groeipatroon en ontwikkelingsstadia te beschrijven, evalueren en voorspellen. In de context van planten verwijst de term meestal naar morfologische, fysiologische en fenologische eigenschappen die de groeiperiodes en groeisnelheid weerspiegelen.

Voorbeelden van groeikenmerken zijn onder meer morfologische kenmerken zoals plantlengte, internodiumlengte, bladgrootte en bladoppervlak, biomassavorming, en de verhouding tussen wortels en stengels. Fenologische kenmerken betreffen de timing van kieming, bloei en vruchtzetting, terwijl fysiologische kenmerken zoals fotosynthetische efficiëntie, chlorofylgehalte, watergebruik en stomatale conductie de groeivermogens onder verschillende omstandigheden aangeven.

Groeikenmerken worden doorgaans gemeten via groeicurves die de ontwikkeling in lengte, gewicht of bladoppervlak in de tijd weergeven. Non-destructieve methoden zoals regelmatige hoogte- en bladoppervlakmetingen, en monitoring met sensoren, worden veelvuldig toegepast, terwijl destructieve metingen nodig kunnen zijn voor biomassabepaling. Allometrische analyses en groeivoetgraden (bijv. relatieve en absolute groeisnelheid) worden gebruikt om groei met ontwikkeling te koppelen.

Toepassingen van groeikenmerken liggen in veredeling, teelt en bosbouw, waar ze dienen als selectiecriteria voor grotere groei, snellere ontwikkeling of betere aanpassing aan omgevingsstress. In ecologie en landbouwonderzoek leveren ze inzicht in genotype-omgevingsinteracties en de wijze waarop groei reageert op klimaat, water en nutriënten.