Gietmethoden

Gietmethoden verwijst naar de processen waarmee vloeibaar materiaal, meestal metaal, in een mal wordt gegoten en afgebonden tot een vaste vorm. Deze methoden hangen af van factoren zoals materiaalkeuze, gewenste toleransen, oppervlaktekwaliteit en productievolume. Giettechnieken worden toegepast in sectoren als transport, machinebouw, kunstobjecten en consumentengoederen.

Belangrijke gietmethoden

- Zandgieten

- Investeringsgieten

- Spuitgieten (die-casting)

- Centrifugaalgieten

- Continu gietten

Zandgieten maakt gebruik van de compositie van zand om een mal te vormen. Het is robuust en flexibel, geschikt voor grote onderdelen en complexe geometrieën, maar levert meestal mindere oppervlakteafwerking en grotere toleranties dan andere methoden.

Investeringsgieten gebruikt wasmallen die later worden verwijderd, wat resulteert in hoge nauwkeurigheid en een glad oppervlak. Het proces is duurder en geschikt voor kleinere tot middelgrote series en complexe vormen.

Spuitgieten (die-casting) wordt veel toegepast voor niet- ferro- en halfgesmede metalen zoals zink en aluminium. Het levert hoge productiesnelheden, nauwkeurige details en een goede afwerking, maar kent hoge opstartkosten voor tooling en is beperkt tot materialen met lagere smeltpunten.

Centrifugaalgieten gebruikt centrifugale kracht om het metaal in de mal te vullen, wat met name geschikt is voor lange, cilindrische onderdelen en voor verbeterde dichtheid in de wand.

Continu gietten produceert lange balken, platen of buizen door continu solidificerende stroming. Het is efficiënt voor hoog volumen, maar minder flexibel voor complexe vormen.

Kwaliteitsaspecten omvatten porositeit, krimp, scheuren en hot tearing; ontwerpkeuzes, voorspelde shrinkage en juiste gating en risers zijn cruciaal voor een goede gietkwaliteit.