Celverbindingen

Celverbindingen zijn gespecialiseerde structuren waardoor cellen in weefsels met elkaar verbonden blijven en met hun omgeving communiceren. Ze dragen bij aan structuur, polariteit, selectief transport en de uitwisseling van signalen tussen cellen. Er bestaan verschillende typen, elk met specifieke functies.

Tight junctions, ook wel dichte juncties genoemd, vormen een afsluiting tussen aangrenzende cellen en beperken de paracellulaire doorlaatbaarheid. Adherens junctions verbinden de actine-cytoskeleton van naburige cellen via cadherine-eiwitten en helpen bij celpositie en weefselvorming. Desmosomen zijn sterke verbindingen die intermediaire filamenten koppelen tussen cellen, wat de mechanische weerstand verhoogt. Gap junctions bestaan uit connexine-kanalen die naburige cellen direct met elkaar verbinden en snelle uitwisseling van ionen en kleine moleculen mogelijk maken.

Hemidesmosomen en focale adhesies zijn contactpunten met het extracellulaire matrix; ze zorgen voor cellulaire ankerpunten en signaaltransductie. Plasmodesmata vormen in planten cellen toegankelijke kanalen door celwanden die transport en communicatie tussen cellen mogelijk maken.

Functie en belang: celverbindingen bepalen de integriteit van weefsels, reguleren barrière- en transportprocessen, en faciliteren cellulaire communicatie. Stoornissen in deze verbindingen kunnen leiden tot verlies van barrièrefunctie, ontsteking of afwijkingen in weefselvorming en bij bepaalde aandoeningen.