Capaciteitscondities

Capaciteitscondities zijn beperkingen die de maximale capaciteit van een systeem vastleggen, zoals productie-, opslag- of transportmogelijkheden, en zo bepalen wat binnen een plannings- of optimaliteitsmodel haalbaar is. Ze vormen een cruciaal onderdeel van capaciteitsplanning en resource management, omdat zij aanwijzingen geven over welke combinatie van activiteiten onder de gegeven middelen kan worden uitgevoerd.

In wiskundige modellen verschijnen capaciteitscondities vaak als resource- of capaciteitsbeperkingen. Ze komen meestal voor in de vorm van lineaire ongelijkheden of variabelebindingen en kunnen per periode verschillend zijn in dynamische planningsproblemen. Veelvoorkomende representaties zijn bijvoorbeeld beperkte directe productietijd, maximaal aantal units dat geproduceerd kan worden, of een grens aan opslagcapaciteit en energiebudget. In sommige gevallen zijn de condities niet-lineair of stochastisch als de beschikbaarheid van middelen kan variëren.

Toepassingsgebieden omvatten productieplanning, logistiek en supply chain management, waarbij capaciteit afstemmen op vraag en levertijden centraal staat. Voorbeelden zijn een maximum aan machine-uren per product en periode, beperkte voorraadruimte in een magazijn, of een budget aan arbeidsuren en energie.

Oplossen van capaciteitscondities vindt plaats binnen methoden zoals lineaire en integer-programmering, of meer algemene constraint programming. Capaciteitscondities kunnen worden verplaatst of verruimd door flexibiliteit toe te voegen, zoals uitbesteding, extra shiften, of onderhoudsvensters, afhankelijk van kosten en strategische doelen.

Zie ook capaciteitsplanning, resource management, constraint programming.