CO2eliminatie

CO2-eliminatie verwijst naar het verwijderen van kooldioxide (CO2) uit een systeem. In milieuwetenschappelijke en klimatologische context gaat het vooral om het verminderen of verwijderen van CO2 uit de atmosfeer om klimaatverandering te beperken. In biologie en geneeskunde is CO2-eliminatie het proces waarbij CO2 dat ontstaat bij de stofwisseling via de ademhaling uit het lichaam wordt uitgescheiden. Een goede CO2-eliminatie is essentieel voor het handhaven van de zuurtegraad en de ademingsbalans.

In de milieukunde worden verschillende benaderingen onderscheiden. Natuurlijke methoden omvatten het vergroten van koolstofopslag door bosaanplanting, bosbeheer, bodemsamenstelling en landgebruikveranderingen, waardoor CO2 uit de atmosfeer wordt vastgelegd. Oceanen nemen ook veel CO2 op, maar dit proces is complex en kan door klimaatverandering veranderen. Technische benaderingen omvatten carbon capture and storage (CCS), waarbij CO2 bij industriële bronnen wordt opgevangen, getransporteerd en ondergronds opgeslagen. Directe luchtvangst (direct air capture, DAC) haalt CO2 rechtstreeks uit de omgevingslucht en slaat het op in geologische of mineraliseerbare vormen. Deze technologieën verschillen sterk in kosten, energiebehoefte, schaalbaarheid en lange-termijnpermanentie.

Voor de mens dient CO2-eliminatie via de longen te gebeuren met de juiste ademhaling. Een onvermogen om CO2 efficiënt te elimineren kan leiden tot ademhalingsproblemen en pH-veranderingen in het bloed. In kliniek en anesthesie worden ademhalingsfunctie en ventilatie gecontroleerd om een stabiel CO2-niveau te handhaven, soms met mechanische ventilatie.

Klant en beleidsmatige overwegingen spelen een rol bij de ontwikkeling en toepassing van CO2-eliminatietechnieken, inclusief milieu-impact, veiligheid, kosten en ethische implicaties van negatieve-emissiescenario’s.