Botdefecten

Botdefecten zijn discontinuïteiten of afwijkingen in botweefsel die variëren in grootte, locatie en ernst. Ze kunnen aangeboren of verworven zijn en kunnen pijn, functionele beperkingen of verminderde belastbaarheid van het getroffen bot veroorzaken. Botdefecten kunnen voorkomen in alle botten, maar worden vaak beschreven in de context van de skeletassen, kaakbone of perifere botten.

Oorzaken en typen variëren. Ontwikkelingsdefecten ontstaan tijdens de fysiologische botvorming, terwijl verworven defecten kunnen ontstaan door trauma, osteomyelitis (botontsteking), tumoren, cysten, metastasen, of metabole aandoeningen zoals osteoporose. Ook radiotherapie, infectie of iatrogene factoren na operatieve ingrepen kunnen bijdragen aan defectvorming. De klinische presentatie hangt af van de locatie en grootte van het defect en kan asymptomatisch zijn of gepaard gaan met pijn, deformiteit of neurologische klachten.

Diagnose gebeurt door een combinatie van klinisch onderzoek en beeldvorming. Röntgenfoto’s geven vaak de algemene contour van het defect; CT- of MRI-scans leveren gedetailleerde informatie over de botstructuur en aangrenzende weefsels. In sommige gevallen kan een botbiopsie nodig zijn om de onderliggende oorzaak vast te stellen, vooral wanneer maligniteit of infectie wordt vermoed.

Behandeling is afhankelijk van oorzaak en omvang. Conservatieve opties omvatten monitoring en behandeling van onderliggende aandoeningen. Chirurgische reconstructie kan bestaan uit botgrafting (autograft of allograft), gebruik van synthetische substituten of groei-factoren, en in kaak- of tandheelkundige gevallen regeneratieve procedures. Revalidatie en mobilisatiebehandeling spelen een belangrijke rol bij herstel.

Onderzoek in deze richting richt zich op verbeterde botgrafting-technieken, 3D-geprintde scaffoldings en cel-gebaseerde regeneratieve geneeskunde voor grotere of complexe defecten.