Bandcondities

Bandcondities is een term die vooral in signaalbewerking en elektronische communicatie wordt gebruikt. Ze verwijzen naar de voorwaarden die bepalen welke frequentiecomponenten van een signaal zijn toegestaan en welke worden geweigerd. Vaak gaat het om een gedefinieerde band waar de magnitudespectrum significant is (de passband) en buiten deze band een verwaarloosbare inhoud (de stopband).

In de gebruikelijke notatie worden bandcondities uitgedrukt met lage en hoge grenzen, bijvoorbeeld f1 en f2 of ω1 en ω2. De gewenste amplituderespons H(f) is meestal nabij 1 in de passband en nabij 0 in de stopband, met een overgangsgebied daartussen dat afhankelijk is van de ontwerpdoelen en de beschikbare orde van de filter.

Toepassingen bevinden zich onder meer in telecommunicatie, audio- en beeldverwerking, radar en sonar, waar bandcondities worden gebruikt om interferentie te beperken, bandbreedte te beheren en te voldoen aan regelgevende vereisten.

Bij ontwerp en analyse spelen trade-offs een rol: bredere passband, grotere attenuatie in de stopband, en kortere overgangsband vereisen doorgaans hogere filterordes of specifieker ontwerp. Ideale bandenfilters bestaan in theorie maar zijn niet realiseerbaar; praktische ontwerpen gebruiken gedeeltelijke overgang en zorgvuldig getemperde ripple.

Zie ook: bandlimiting, filterontwerp, Fouriertransformatie, passband, stopband, overgangsband.