bandenfilters

Bandfilters, in de signaalverwerking vaak aangeduid als banddoorlaatfilters of bandpassfilters, zijn systemen die een bepaald bereik van frequenties doorlaten en storende frequenties erbuiten dempen. Ze komen voor in analoge en digitale vormen en kunnen passief (bijvoorbeeld RC- of RLC-netwerken) of actief (met operationele versterkers) zijn. Digitale bandfilters worden geïmplementeerd met algoritmes en discrete tijdreeksen.

Belangrijke kenmerken zijn de centerfrequentie f0, de bandbreedte BW (of de kwaliteit factor Q, de verhouding f0/BW) en de mate van attenuatie in de stopband. Passbandrimpel en afkapping zijn ontwerpafhankelijke eigenschappen; bij digitale filters spelen tevens sampling en aliasing een rol, terwijl bij analoge filters impedantie-matching en componenttoleranties centraal staan.

Veelvoorkomende ontwerpen zijn Butterworth, Chebyshev, Bessel en elliptic. Butterworth biedt een zo vlak mogelijke passband, Chebyshev kan een grotere roll-off bieden met rimpel in de passband of stopband, Bessel legt de nadruk op een lineaire fase, en elliptic combineert korte stopbanden met beperkte rimpels.

Toepassingen omvatten radio- en draadloze systemen, audio- en videotechniek, meet- en testapparatuur, en beeld- of sensordata-analyse. In digitale systemen moeten samplingrate en aliasing worden beheerd, terwijl in analoge ontwerpen rekening wordt gehouden met impedanties en componentkwaliteit. Notchfilters of high-pass en low-pass filters worden vaak naast bandfilters toegepast om specifieke interferenties of ongewenste frequenties verder te verwijderen.