Backupvoorziening

Backupvoorziening is een verzamelterm voor systemen en procedures die bedoeld zijn om operationele continuïteit te waarborgen in het geval van uitval van de primaire bronnen. De term wordt vooral gebruikt in drie domeinen: elektrische energielevering aan kritieke infrastructuur, IT- en bedrijfsdata-backups en communicatienetwerken. Doel is het voorkomen van onderbrekingen, gegevensverlies en economische schade door tijdige overgang naar een reservesysteem of veilige alternatieve routes.

Voor elektrische backupvoorziening omvatten veel systemen een ononderbroken voeding (UPS) die kortdurend vermogen levert bij stroomonderbrekingen, gevolgd door een hoofdreserve zoals diesel- of gasgeneratoren. Batterijmodules, redundante voedingscircuits, automatische schakelingen (ATS) en monitoringtools vormen de kern. Het ontwerp volgt vaak principes als N+1- of 2N-redundantie en voldoende capaciteit om de belasting bij pieken te dragen en tijd te kopen voor een schone uitschakeling of overschakeling.

Op IT-gebied omvat backupvoorziening back-ups van data, replicatie naar offsite of cloud en een disaster recovery-site. Strategische keuzes betreffen RPO en RTO, lokale en offsite opslag, snapshot-frequentie en back-upprocessen. Failover naar een secundair datacenter of cloudomgeving kan automatisch of semi-automatisch plaatsvinden.

Goed beheer vereist duidelijke afspraken, regelmatige onderhoud en testen van procedures. Onderhoud omvat batterijtests, brandstofbeheer, software-updates en beveiligingsmaatregelen. Uitfasering en vernieuwing van verouderde systemen zijn essentieel om betrouwbaarheid te behouden.

Voor organisaties zijn factoren als wettelijke vereisten, kosten, milieueisen en beschikbaarheid van personeel belangrijk bij het bepalen van het gewenste niveau van backupvoorziening. Een adequaat ontwerp sluit aan op business continuity management en biedt duidelijke rollen en hersteltrajecten.