BPwaarden

BPwaarden verwijzen naar bloeddrukmetingen, meestal uitgedrukt in millimeters kwikdruk (mmHg). Een bloeddrukwaarde bestaat uit twee componenten: de systolische druk (druk in de bloedvaten tijdens de samentrekking van het hart) en de diastolische druk (druk tijdens rust tussen de slagen). De waarden variëren met factoren zoals leeftijd, fysieke activiteit, tijdstip van de dag, medicatie en leefstijl. Regelmatige meting kan helpen bij vroege herkenning van afwijkingen en bij het beoordelen van het cardiovasculair risico.

Meetmethoden en voorwaarden: bloeddruk kan auscultatorisch worden gemeten met een manometer en stethoscoop of automatisch oscillometrisch, bijvoorbeeld met een bloeddrukmonitor. Voor betrouwbare metingen is een correcte cuffomvang essentieel, de arm moet op hartniveau rusten, en de patiënt moet ademloos en ontspannen zitten. Bij zelfmeting thuis worden meestal meerdere metingen over een paar weken genomen en gemiddelden gebruikt voor interpretatie.

Interpretatie en categorieën: bloeddrukwaarden worden beïnvloed door momenten van meting en context. Richtlijnen definiëren vaak categorieën zoals normaal, verhoogd/prehypertensie, en hypertensie, maar de grenswaarden verschillen per land en organisatie. In veel regio’s wordt een normaalwaarde gezien als nauwkeurig onder 130/80 mmHg, terwijl hypertensie vaak wordt vastgesteld bij of boven 140/90 mmHg (veelal afhankelijk van de gehanteerde richtlijn; sommige recente richtlijnen hanteren lagere drempels zoals 130/80 mmHg).

Toepassing en monitoring: bij verdenking van abnormale BPwaarden kan de arts aanvullende metingen aanvragen, eventueel ambulante bloeddrukmetingen of aan huis geregistreerde metingen. Home monitoring kan helpen bij behandelbeslissingen en bij het vermijden van wittejassenhypertensie. Kleine schommelingen zijn normaal; persistente afwijkingen vereisen evaluatie.