Antidiscriminatieregels

Antidiscriminatieregels are regels en beleid die zijn bedoeld om discriminatie in de samenleving tegen te gaan. Ze bepalen welke behandelingen als onrechtvaardig gelden en vestigen rechten zodat mensen vrij blijven van bias op gebieden zoals werk, onderwijs, huisvesting en toegang tot goederen en diensten. Het doel is gelijke kansen te bevorderen en individuen te beschermen tegen schade door vooroordelen.

De regels koppelen vaak aan zogenoemde beschermde kenmerken, zoals ras, etniciteit, geslacht, leeftijd, godsdienst of overtuiging, handicap, seksuele geaardheid, genderidentiteit en nationaliteit, en verbieden het nadelig behandelen vanwege deze eigenschappen. Ook indirecte discriminatie, waarbij ogenschijnlijk neutrale regels een onevenredig nadeel voor een groep opleveren, en intimidatie of slachtofferschap naar aanleiding van een melding of procedure worden vaak aangepakt.

Handhaving vindt doorgaans plaats via klachtrecht bij gespecialiseerde instanties of via civiele rechtsgangen. Mogelijke rechtsmiddelen zijn schadevergoeding, terugplaatsen in de functie, beleidswijzigingen of verplichte aanpassingen. Organisaties worden vaak gestimuleerd tot het voeren van trainingen, eerlijke werving en selectie, en het uitvoeren van audits om discriminerende effecten te voorkomen. Soms vereist men redelijke aanpassingen voor personen met een handicap of positieve actie om ondervertegenwoordigde groepen te ondersteunen.

Antidiscriminatieregels gelden in verschillende sectoren, zoals arbeid, onderwijs, huisvesting en de levering van publieke of private diensten. Overheden en private organisaties kunnen verplicht zijn beleid tegen discriminatie te publiceren, uitkomsten te monitoren en toegankelijke klachtroutes te bieden. Overtredingen kunnen sancties, aansprakelijkheid of andere juridische gevolgen met zich meebrengen.

Hoewel de exacte regels per land verschillen, draait het behoud van gelijke behandeling en het voorkomen van bias overal om een inclusieve samenleving.