Alfa14glycosidische

Alfa-1,4-glycosidische binding, vaak aangeduid als alfa-1,4-linkage, is een glycosidische binding tussen de anomere koolstof C1 van de ene monosacharide en de hydroxylgroep op koolstof C4 van de volgende monosacharide, waarbij de OH-groep aan de anomere zijde in de alfa-configuratie staat. Deze verbinding produceert doorgaans rechte glucosestructuren en komt veel voor in zetmeelachtige koolhydraten.

In zetmeelrijke polysacchariden is de alfa-1,4-binding de dominante verbinding in lange ketens. Amylose bestaat voornamelijk uit herhaalde alfa-1,4-linkages, terwijl amylopectine naast deze lineaire ketens ook vertakkingen bevat via alfa-1,6-bindings, gemiddeld elke enkele tientallen glucose-eenheden. Disacharide maltose en oligomeren zoals maltotriose bestaan uit glucosemoleculen verbonden door alfa-1,4-bindings.

Biologisch en industrieel belang: alfa-1,4-bindingen kunnen door menselijke enzymen zoals speeksel- en pancreatische amylasen worden gehydrolyseerd, waardoor glucose- of maltose-achtige producten ontstaan. De snelheid van afbraak wordt beïnvloed door vertakkingen (alfal-1,6-bindings) die de structuur minder lineair maken. In tegenstelling tot beta-1,4-bindings (zoals in cellulose) zijn alfa-1,4-bindings in menselijke voeding doorgaans toegankelijk voor vertering.

Samengevat beschrijft alfa-1,4-glycosidische binding de alfa-configuratie van de verbinding tussen C1 en C4 in glucoseredes, een sleutel kenmerk van veel koolhydraatschriften in planten en een belangrijke factor in de digestie en verwerking van zetmeel.