zilvervliesrijst

Zilvervliesrijst is een vorm van rijst waarbij de zemelenlaag en kiem grotendeels behouden blijven na het pelingsproces. In het Nederlands wordt dit vaak aangeduid als brown rice, hoewel zilvervliesrijst een specifieke benaming blijft die verwijst naar het intacte vlies aan de buitenkant van de rijstkorrel. Hierdoor bevat zilvervliesrijst meer vezels, vitaminen en mineralen dan witte rijst.

De voedingswaarde van zilvervliesrijst kenmerkt zich door een hoger vezelgehalte en een rijkere bron van magnesium, B-vitaminen en zink. Door de aanwezigheid van de zemelenlaag heeft het ook meer onverzadigde vetten dan witte rijst. Het nadeel kan zijn dat de rijst iets sneller ranzig kan worden door de vetten in de zemelen, waardoor een koele, donkere opslag wordt aanbevolen en de rijst bij voorkeur in afgesloten verpakking wordt bewaard.

Koken en bereiding verloopt doorgaans iets langer dan bij witte rijst. Een gebruikelijke verhouding is ongeveer twee delen water op één deel rijst, met een kooktijd van circa 30 tot 40 minuten, afhankelijk van het soort rijst en de gewenste zachtheid. Het voorwassen en eventueel een korte weken kan de kooktijd en textuur verbeteren. Zilvervliesrijst kan ook worden gebruikt in salades, roerbakgerechten en rijstgerechten zoals pilaf.

Gezondheidsoverwegingen omvatten onder meer het feit dat zilvervliesrijst meer vezels bevat, wat de vertering en verzadiging kan bevorderen. Het bevat echter ook fytinezuur en mogelijk wat hoger gehalte aan arsenicum dan witte rijst, waardoor gevarieerde voeding en juiste bereidingsmethoden worden aanbevolen.

Opslag gebeurt het best koel, droog en in een afgesloten verpakking. Zodra het geopend is, blijft de kwaliteit het langst behouden wanneer het anders wordt bewaard in de koelkast of vriezer.