wolkenringen

Wolkenringen, ook wel halos genoemd, zijn optische verschijnselen aan de hemel die voorkomen rondom de zon of de maan wanneer licht door ijskristallen in hoge wolken wordt gebroken en gereflecteerd. De bekendste vorm is de halo met een straal van ongeveer 22 graden rond de lichtbron.

Het mechanisme is dat vrijwel verticaal georiënteerde hexagonale ijskristallen in cirrus- of cirrostratuswolken het invallende licht buigen (refractie) en soms reflecteren. De resulterende kring heeft meestal een bleke tot witte verschijningsvorm; de binnenkant vertoont vaak een rode tint doordat kortere golflengten minder gebonden worden. De halo is vaak helder zichtbaar bij heldere, droge weken met dunne wolken.

Naast de 22-graden halo bestaan er aanvullende halos en halo-achtige verschijnselen, zoals een 46-graden halo, sundogs (parhelia) aan weerszijden van de zon, de parhelic circle en de circumzenitale boog. Deze verschijnselen kunnen apart voorkomen of gelijktijdig samen een complex halo‑beeld vormen.

Zichtbaarheid en betekenis: wolkenringen ontstaan bij dunne, ijskristallenrijke hoge wolken en zijn vooral te zien bij heldere zon of maan, meestal in koude periodes en op plaatsen met een gematigde of hoge breedte. Ze vereisen specifieke kristaloriëntaties en zijn meestal tijdelijk; ze worden gewaardeerd in weers- en fotografische waarnemingen.