waterlaag

Een waterlaag is in de hydrogeologie een horizontale of bijna horizontale laag waarin water de dominante component is. In het dagelijks taalgebruik verwijst de term naar een verzadigde of vrijwel verzadigde laag in bodem, sediment of gesteente waar water zich in de poriën bevindt. Een waterlaag kan deel uitmaken van een aquifer en is daarmee een belangrijk reservoir voor grondwater. In de literatuur wordt ook verwezen naar minder verzadigde waterlagen in de vadose zone, of naar een perched waterlaag die boven een ondoorlatende laag voorkomt.

Eigenschappen en vormen: dikte, porositeit en permeabiliteit bepalen hoeveel water een laag kan bevatten en hoe snel het water kan bewegen (hydraulische geleidbaarheid). Een verzadigde waterlaag heeft alle poriën gevuld met water en heeft een watertafel erboven; een perched waterlaag ontstaat boven een aquitard (ondoorlatende laag) en kan tijdelijk water vasthouden.

Metingen en observatie: booronderzoek, piezometers en borehole logging meten waterdruk en waterniveau; geofysische methoden zoals elektrische resistiviteitstomografie helpen bij beeldvorming. Kwaliteitsanalyses van het water geven informatie over mineralen, saliniteit en verontreiniging die zich kan verspreiden via de laag.

Betekenis: waterlagen leveren drinkwater en ondersteunen irrigatie, spelen een rol in geotechniek bij bouwprojecten en kunnen de stabiliteit van gronden beïnvloeden. Veranderingen in klimaat of landgebruik kunnen de grootte en samenstelling van waterlagen wijzigen.