wateraantrekkende

Wateraantrekkende is een term uit de materiaalkunde en chemie die verwijst naar eigenschappen van een oppervlak die water aantrekken en bevochtigen bevorderen. In het Nederlands wordt vaak gesproken van hydrophiliteit. Een wateraantrekkend oppervlak heeft doorgaans een hogere oppervlakte-energie en bevat polariteit of vochtopnemende groepen die waterstofbruggen met water kunnen vormen.

Bevochtiging en meetbaarheid spelen een centrale rol. De mate van bevochtiging wordt vaak uitgedrukt als de contacthoek tussen een druppel water en het oppervlak. Een wateraantrekkend oppervlak heeft meestal een contacthoek kleiner dan 90 graden; sterk hydrophiel kan onder de 50 graden liggen, en superhydrophiel bijna 0 graden bereiken. De opname en spreiding van water worden ook beïnvloed door oppervlaktestructuur en textuur, zoals beschreven in modellen als Wenzel en Cassie-Baxter.

Toepassingen van wateraantrekkende materialen zijn talrijk. Ze komen voor in textiel voor betere vochtregulatie, in papier en karton voor absorptie en verwerking, en in medische apparaten en microfluidica waar gecontroleerde bevochtiging en hechting vereist zijn. In bouwmaterialen kan enige hydrophiliteit bijdragen aan vochttransport, hoewel ook afdichting nodig kan zijn om vochtoeverlast te voorkomen. De gewenste mate van wateraantrekkelijkheid hangt af van de toepassing en het gewenste compromis tussen bevochtiging en droging.

Zie ook: hydrophiliteit, hydrophobiciteit, waterafstotend, oppervlakte-energie.