voedselthermometer

Een voedselthermometer is een meetinstrument dat de interne temperatuur van voeding meet tijdens het koken of bewaren. Het doel is voedselveiligheid en gaarheidscontrole: het helpt ziekteverwekkers te voorkomen en de gewenste textuur te bereiken. Het wordt zowel door amateurkoks als professionele chefs gebruikt.

Typen en technologie: er bestaan digitale en analoge thermometers, instant-read modellen en ovenbestendige thermometers met een lange probe. Sommige systemen geven continue metingen via een draad naar een losse monitor of app. De sensoren zijn meestal thermistors of thermokoppels; de constructie kan vast zitten aan een probe of verwisselbaar zijn.

Gebruik: steek de punt van de thermometer in het dikste deel van het voedsel, weg van botten en vetlagen, en laat de meter de temperatuur aangeven. Voor vlees geldt dat men de beoogde temperatuur bereikt en het voedsel vervolgens indien nodig laat rusten. Houd rekening met de specifieke richtlijnen voor kip, gehakt en ander vlees.

Kalibratie en onderhoud: kalibreer regelmatig met een ijsbad (0°C) of kokend water (100°C) of via de calibratiefunctie van het apparaat. Nauwkeurigheid ligt doorgaans tussen 1 en 2°C. Reiniging: spoel de probe na elk gebruik schoon met heet water en zeep; droog goed en bewaar op een schone plek. Volg de handleiding voor wassen en opslag; vervang batterijen tijdig.

Belang voor voedselveiligheid: gezondheidsautoriteiten geven aanbevolen minimale interne temperaturen per producttype. Bijvoorbeeld kip en pluimvee minstens 74°C; gehakt minstens 71°C; varkensvlees, rundvlees en lamsvlees minstens 63°C (met rusttijd waar van toepassing); vis minstens 63°C.