vloeistoftoediening

Vloeistoftoediening is het toedienen van vloeibare farmaceutische preparaten of voedingsstoffen aan een patiënt. Het doel is levering van medicijnen, vocht, elektrolyten of voeding in vloeibare vorm, zodat de gewenste concentratie en dosis gecontroleerd kunnen worden bereikt. Toediening vindt op verschillende manieren plaats, afhankelijk van de toestand van de patiënt en de aard van de stof.

De belangrijkste routes zijn:

- Orale en enterale toediening: vloeibare medicijnen, suspensies, siropen of voedende vloeistoffen via de mond. Bij slikproblemen of voedingsbehoeften kan een maagdarmsonde worden gebruikt.

- Parenterale toediening: toediening langs het maagdarmkanaal, meestal via infuus of injectie. Intravenous infusie levert vloeistoffen en medicijnen direct in de bloedbaan; subcutane en intramusculaire toediening worden ook gebruikt, vaak voor middelen die niet oraal kunnen worden toegediend.

- Lokale of slijmvliesgebonden toediening: vloeistoffen als oogdruppels, neusdruppels of oordruppels, die voornamelijk lokale werking hebben.

Praktijk en veiligheid: bij toediening gelden strikte aseptische principes, juiste verdunning en concentratie, en controle van compatibiliteit tussen vloeistoffen en medicatie. Nauwkeurige dosering en labeling zijn essentieel. Infusies worden vaak beheerd met infuuspompen of handmatige berekeningen, en monitoring omvat aandacht voor reacties, vochtbalans en elektrolyten.

Toediening vereist kennis van farmacologie, farmacokinetiek en patiëntspecifieke factoren, en wordt uitgevoerd door zorgprofessionals volgens lokale richtlijnen en regelgeving.