viervoetig

Viervoetig is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat letterlijk "vier poten hebbend" betekent. Het wordt gebruikt om dieren te beschrijven die bij voortbeweging op vier ledematen steunen, meestal op vier poten. De term weerspiegelt een locomotiepatroon en is geen taxonomische groep.

Etymologie: afgeleid van vier + voet + ig; vergelijkbaar met het Engelse quadruped.

In de biologie vallen viervoetige dieren onder de tetrapoden, die hun oorsprong hebben in vier ledematen. Quadrupedie komt voor bij diverse groepen, waaronder vele zoogdieren zoals honden, katten, paarden, koeien en herten, maar ook bij sommige reptielen zoals krokodillen en sommige hagedissen. Bij de meeste viervoetige zoogdieren is er sprake van een balans tussen fore- en hindlimben, wat verschillende gangtypen mogelijk maakt, zoals stap, draf, galop en canter. De exacte houding en kinematiek van de poten kan variëren per soort en dus ook de stabiliteit en snelheid beïnvloeden.

In de beschrijvende dierkunde dient viervoetigheid als een eenvoudige, descriptieve term die losstaat van een nauwe taxonomische classificatie. In studiecontexten wordt deze term vaak gebruikt naast gerelateerde concepten als bipedie (tweepoot) of tetrapode verwantschappen.

Zie ook: tetrapode dieren.