vibrationsblokerende

Vibrationsblokerende refers to materialen, producten of ontwerpen die de voortplanting van mechanische trillingen van een bron naar een ontvanger verminderen of blokkeren. Het begrip omvat verschillende benaderingen, zoals demping, isolatie en ontkoppeling, en wordt toegepast om prestaties, nauwkeurigheid, comfort en veiligheid te verbeteren.

Demping houdt in dat trillingsenergie wordt omgezet in warmte of andere vormen van energie via viscoelastische materialen of wrijving. Isolatie voorkomt of verzwakt de trillingsenergie door middel van elastische ondersteuning, zoals veren, rubbers, dempingsplaten of samengestelde isolatoren. Ontkoppeling houdt het contact tussen onderdelen minimaal, zodat trillingen minder efficiënt kunnen worden overgedragen. Soms worden gerichte dempingstechnieken toegepast, zoals een getuned massa-demper (tuned mass damper) om specifieke frequenties uit te schakelen. Gebruikte constructies variëren van losse dempingspads tot complexe trillingsisolerende systemen.

Materialen en apparaten die vibraties blokkeren omvatten elastomeren (rubber, neopreen, siliconen), visco-elastische dempingsmiddelen, schuimen, keramische of metalen dempingslagen, veerelementen en gecombineerde isolators. Deze kunnen worden toegepast als motor- of machinefunderingen, ophangingen, voet-dempers, floortegels, of als isolerende stappen onder apparaten in laboratoria, medische omgevingen en industriële installaties. In precisieapparatuur en optische systemen verkleinen vibraties doorgaans de foutmarge en verbeteren ze de reproducererbaarheid.

Evaluatie gebeurt via dynamische testen, zoals transmissibiliteitsmetingen, dempingsratio en frequentie-uitsplitsing. Ontwerpen streven ernaar de eigenfrequentie van de geïsoleerde structuur onder de dominante excitatie te houden, zodat trillingsoverdracht wordt geminimaliseerd.