verwijzingslisten

Verwijzingslijsten, ook wel verwijzingslijst genoemd, zijn lijsten van bronnen die in een document zijn geciteerd of geraadpleegd. Ze maken het voor lezers mogelijk om de gebruikte bronnen terug te vinden en de verantwoording van beweringen te controleren. Vaak vormen ze een apart hoofdstuk of sectie aan het einde van de tekst, met kopjes als Verwijzingen of Literatuur. In veel vakgebieden gaat het om de bronnen die daadwerkelijk zijn aangehaald; soms wordt de term ook gebruikt voor een literatuurlijst met alle geraadpleegde werken, ongeacht of ze direct zijn geciteerd.

Een verwijzingslijst bevat bibliografische elementen per bron, zoals auteur(s), jaar, titel, publicatiegegevens of bron, en waar mogelijk een DOI of URL. De exacte opmaak verschilt per stijl: veelgebruikte stijlen zijn APA, MLA en Chicago. De stijl bepaalt ook de volgorde (meestal alfabetisch op achternaam), welke informatie wordt opgenomen en hoe interpunctie wordt toegepast. Bij bronnen zonder auteur kan de titel als leidraad dienen; wanneer meerdere werken door dezelfde auteur worden genoemd, kunnen volgorde en aanvullende gegevens variëren afhankelijk van de stijl.

Verwijzingslijsten worden vaak gegenereerd met referentiebeheerders zoals Zotero, EndNote of Mendeley, die bibliografieën in verschillende stijlen kunnen produceren en in tekstverwerkingsprogramma’s kunnen integreren. Handmatige opmaak vereist zorgvuldigheid om inconsistenties en fouten te voorkomen, wat essentieel is voor betrouwbaarheid en vermijding van plagiaat.

Samengevat dienen verwijzingslijsten voor identificatie, verantwoording en verdere verkenning van bronnen, en ze dragen bij aan de integriteit en reproduceerbaarheid van onderzoek.