publicatiegegevens

Publicatiegegevens zijn de bibliografische gegevens die een publicatie beschrijven en de ontdekking, identificatie en verwijzing mogelijk maken. Een typische set publicatiegegevens omvat onder meer de titel, auteur(en) of maker(s), jaar van publicatie, publicatieplaats, uitgever, editie of versie, taal en formaat, evenals de belangrijkste identificator zoals een ISBN voor boeken of een DOI voor digitale werken. Daarnaast kan ook de pagina-aantallen, volume- en nummeraanduidingen bij tijdschriften, en, voor online bronnen, een URL en de datum van toegang opgenomen zijn. Optionele velden kunnen samenvatting, onderwerpclassificaties, trefwoorden, auteursrechten en licenties bevatten.

In de praktijk worden publicatiegegevens vastgelegd volgens metadata-standaarden en bibliografische modellen. Veelgebruikte standaarden zijn Dublin Core, MARC 21, ISBD en MODS, terwijl moderne bibliotheekcatalogi steeds vaker gebruikmaken van FRBR en BIBFRAME. Voor archieven en speciale collecties bestaan ISAD(G) en aanverwante vindplaatsen. Deze normen bepalen welke elementen moeten worden vastgelegd en hoe ze gecodeerd worden, met het oog op interoperabiliteit en koppeling tussen systemen en databases.

Het nauwkeurig registreren van publicatiegegevens ondersteunt zoek- en vindmogelijkheden, correcte verwijzing en wetenschappelijke reproduceerbaarheid, en helpt bij rechtenbeheer. Het maakt het mogelijk om onderscheid te maken tussen werken met vergelijkbare titels en om verschillende edities of formaten te traceren. Hoewel de terminologie per land en discipline kan variëren, staat het kernprincipe centraal: een gestructureerde set gegevens die een publicatie uniek identificeert en de belangrijkste bibliografische kenmerken beschrijft.