verwerping

Verwerping is het proces waarbij iemand of iets wordt afgewezen of terzijde geschoven. Het kan gaan om een idee, voorstel, product, relatie of situatie. De term is afgeleid van verwerpen, met betekenissen als niet accepteren, niet toelaten of niet integreren. Verwerping kan formeel of informeel plaatsvinden en heeft vaak een expliciete of impliciete reden.

In dagelijkse taal wordt verwerping gebruikt voor zowel persoonlijke afwijzing als formele beslissingen. Voorbeelden zijn het afwijzen van een sollicitatie, het afstoten van een voorstel in een vergadering, of uitsluiting in een groep. In informele context kan verwerping ook een signaal zijn van gebrek aan draagvlak, vertrouwen of interesse. Verwerping kan dus zowel individueel als institutioneel voorkomen en kan voortkomen uit overwegingen zoals kwaliteit, noodzaak, belangen of emoties.

Psychologisch en sociaal gezien kan verwerping leiden tot teleurstelling, pijn en onzekerheid. Groeps- en sociale verwerping kan het identiteitsgevoel en zelfvertrouwen beïnvloeden. Gedragingen die daarbij horen variëren van rationele heroverweging tot defensieve houdingen. In de psychologie kan verwerping samenhangen met afweermechanismen en cognitieve biases zoals motivated reasoning. Copingstrategieën omvatten open communicatie, empathie en het zoeken naar haalbare opties of alternatieve paden.

Zie ook: afwijzing, uitsluiting, besluitvorming, cognitieve biases.