verslaggevingsstelsel

Het verslaggevingsstelsel is het geheel van regels, normen en praktijken waarmee organisaties hun financiële en andere relevante informatie vastleggen, meten, controleren en rapporteren. Het doel is betrouwbare, vergelijkbare en tijdige informatie te verschaffen aan aandeelhouders, kredietverstrekkers, toezichthouders en overige gebruikers.

Het stelsel omvat formele accountingstandaarden, wettelijke vereisten en interne beleidsregels. Het bepaalt wat er wordt gemeten en gewaardeerd, hoe informatie wordt gepresenteerd en welke disclosures verplicht zijn, inclusief toelichtingen en aanvullende informatie die nodig is voor een volledig beeld.

Belangrijke componenten zijn de toegepaste accountingstandaarden (zoals IFRS of de Nederlandse Richtlijnen voor de Jaarverslaggeving, RJ, bij Nederlandse ondernemingen), wettelijke verslaggevingsregels, interne controles en externe controle door auditors. De gekozen verslagenheid hangt af van factoren als jurisdictie, grootte, aard van de entiteit en de behoeften van de gebruikers van de informatie.

In de praktijk bestaan er verschillende niveaus van toepassing. IFRS is internationaal gangbaar voor beursgenoteerde ondernemingen en internationale groepen. Nederlandse ondernemingen die geen IFRS toepassen sturen vaak aan op RJ-normen binnen de Nederlandse GAAP. Daarnaast kunnen sector- of specifieke belastingregels een rol spelen in de samenstelling van het verslaggevingsstelsel.

Met de groeiende aandacht voor duurzaamheid en verantwoording verschuift en breidt het stelsel uit met niet-financiële verslaggeving en ESG-informatie, die steeds vaker verplicht of sterk aanbevolen wordt naast de traditionele financiële rapportage.

Zie ook: jaarverslag, Richtlijnen voor de Jaarverslaggeving (RJ), IFRS, US GAAP, niet-financiële verslaggeving.