verbruiksniveaus

Verbruiksniveaus verwijzen naar de mate waarin individuen, huishoudens of samenlevingen goederen en diensten consumeren. Het begrip wordt in de economie gebruikt om het gedrag rond bestedingen en consumptiegedrag te beschrijven. Verbruiksniveaus kunnen op verschillende schalen worden gemeten, zoals per hoofd, per gezin of op regionaal niveau.

De belangrijkste maatstaf is de consumptie-uitgaven van huishoudens, een van de componenten van het bruto binnenlands product (BBP). In statistieken wordt vaak gesproken over per capita consumptie of huishoudelijke eindconsumptie (HFCE). Daarnaast kunnen verbruiksniveaus worden afgeleid uit energie- of materiaalverbruik als indicatie van daadwerkelijke gebruikspatronen.

Factoren die verbruiksniveaus bepalen zijn onder meer het beschikbare inkomen, prijzen, schulden en demografische kenmerken zoals leeftijd en gezinssamenstelling. Daarnaast spelen voorkeuren, krediettoegang, technologische vooruitgang en beleidsmaatregelen een rol.

Toepassingen van het begrip zijn onder meer in beleid en macro-economie: economische stabilisatie, inkomensherverdeling en sociale zekerheid. Daarnaast is er aandacht voor duurzaamheid, onder meer door het monitoren van consumptiepatronen en de milieubelasting die hieruit voortvloeit.

Verschillende domeinen laten verschillende aspecten van verbruiksniveaus zien: economische consumptie (huiselijke bestedingen) versus materieel verbruik (energie- en grondstoffenverbruik) en sociale indicators zoals leefstijl of tevredenheid.

Uitdagingen bij het bestuderen van verbruiksniveaus zijn onder meer meetonzekerheid, prijsinflatie, het verschil tussen voorkeur en daadwerkelijk uitgaven, substitutie van goederen en tijdsverloop.

Zie ook: consumptie, BBP, duurzame ontwikkeling, energiebesparing.