venstergrootte

Venstergrootte is een term uit de bouw en architectuur die verwijst naar de afmetingen van een venster: de breedte, hoogte en de glasoppervlakte. De grootte kan verwijzen naar de volledige omlijsting (ruimtelijke maat) of naar de opening die daadwerkelijk kan worden geopend (zuivere opening). De venstergrootte wordt beïnvloed door functionele eisen, constructieve mogelijkheden en esthetische voorkeuren en is een belangrijke factor bij daglichttoetreding, buitenzicht en ventilatie.

In de planning en uitvoering onderscheidt men vaak verschillende onderdelen: de buitenafmetingen van het raamkozijn, de afmetingen van het glas en de afmetingen van de opening bij openen. Het type venster (vast, draai-kiep, kiep-/draai-venster, schuifraam, enzovoort), het materiaal van het kozijn en de beglazing bepalen samen de performantie en de esthetiek. Grotere vensters leveren doorgaans meer daglicht en beter uitzicht, maar kunnen ook leiden tot hogere warmteverliezen of ongewenste zoninstraling; hiervoor worden vaak maatregelen zoals isolerende beglazing en zonwering toegepast.

Regelgeving en normen spelen een rol bij venstergrootte. In veel landen gelden minima voor natuurlijke ventilatie en noodegressie-eisen bij slaap- en verblijfruimten, en computers of bouwkundig ontwerp moeten voldoen aan lokale bouwvoorschriften en energie-eisen. De exacte vereisten variëren per regio.

Bij ontwerp en uitvoering worden beslissingen over venstergrootte afgewogen tegen functionele eisen, mechanische haalbaarheid en energetische doelstellingen. Daylight planning, ventilatiebehoefte en thermische comfort vormen kernpunten bij het bepalen van de optimale venstergrootte.