uitzettingsprocedure

Uitzettingsprocedure is de civiele rechtsprocedure in Nederland waarmee een woning of ruimte kan worden ontruimd nadat een huurovereenkomst is beëindigd of wanneer iemand zonder recht in een pand verbleeft. Het doel is om een officiële en juridisch gefundeerde ontruiming te realiseren, terwijl de rechten van betrokken partijen worden gewaarborgd.

De aanleiding vormt doorgaans een beëindiging van de huurovereenkomst door de verhuurder, bijvoorbeeld wegens wanbetaling, ernstiger contractbreuk, of het verlopen van de huurtermijn zonder verlenging. Ook bij illegale bewoning of andere beëindigingen kan een uitzettingsprocedure aan bod komen. De verhuurder moet de beëindiging en het onderhoud van de vereiste procedures correct volgen, meestal met een formele opzegging volgens de huurovereenkomst en de wettelijke regels.

Het proces zelf omvat meestal een ontwerpprocedure bij de kantonrechter. De verhuurder dient een ontruimingsvordering in, waarna de rechter een uitspraak doet, doorgaans in de vorm van een ontruimingsvonnis of een bevel tot ontruiming. In de uitspraak kan een termijn worden gesteld waarbinnen de huurder moet vertrekken. Tegelijk kan de rechter ruimte bieden voor verzet of beroep, en in sommige situaties voor uitstel wegens gewichtige redenen of maatschappelijke zorg.

Als de huurder niet vrijwillig vertrekt, kan de ontruiming worden ten uitvoer gelegd door een deurwaarder, vaak met betrokkenheid van de politie voor handhaving. Na ontruiming kan de verhuurder eventuele achterstallige kosten declareren en het pand herstelklaar maken.

Bescherming van huurders en informele alternatieven bestaan vaak in de vorm van juridische bijstand, mediation en steunmaatregelen vanuit gemeenten om tijdig alternatieve huisvesting te vinden.