ontruimingsvonnis

Ontruimingsvonnis is een Nederlandse civiele rechtbankuitspraak die een huurder of bewoner verplicht de woning te ontruimen en de feitelijke bewoning terug te geven aan de verhuurder. Het kan volgen op een vorderingsprocedure wegens contractbreuk, betalingsachterstanden of beëindiging van de huurovereenkomst na opzegging.

Gronden voor een ontruimingsvonnis zijn onder meer betalingsachterstanden, aanzienlijke contractbreuk, of het einde van de huurovereenkomst na een geldige opzegging. Soms wordt een ontruiming gevorderd nadat de huurwoning aan een derde is verhuurd of bij andere geschillen over bezit en gebruik.

Procedureel verloopt een ontruimingsvonnis via een civiele procedure bij de rechtbank (kantonrechter). De verhuurder legt een vordering tot ontruiming voor en de huurder wordt gedagvaard. Na behandeling kan de rechtbank een ontruimingsvonnis uitspreken, waarin een termijn wordt gesteld waarbinnen de huurder de woning nog vrijwillig dient te verlaten. In geval van verkoop of bijzondere omstandigheden kan ook zonder uitgebreide zitting in sommige gevallen tot een vordering worden beslist.

Uitvoering van het vonnis vindt meestal plaats door een deurwaarder. Als de huurder vrijwillig vertrekt, is verder niets nodig; bij niet-naleving kan de deurwaarder met bijstand van de politie de ontruiming effectueren. In urgente gevallen kan de vordering ook via een kort geding worden toegewezen, vaak met een snellere uitvoeringsprocedure.

Beroep en hoger beroep staan doorgaans open volgens de reguliere regels van het civiele procesrecht. Daarnaast kunnen specifieke huurbeschermingsregels en voorzieningen relevant zijn, bijvoorbeeld bij sociale huur of beschermde huurders, wat de uitvoeringsmogelijkheden en termijnen beïnvloedt.