uitvoeringsbesluit

Een uitvoeringsbesluit is een formeel overheidsbesluit dat dient om een wet in de praktijk uit te voeren. Het is een type uitvoeringsregelgeving dat meestal wordt uitgegeven door een ministerie of door de regering en vult de details in die in de wet zelf ontbreken of verduidelijken hoe de wet moet worden toegepast. Een uitvoeringsbesluit heeft bindende werking en geldt binnen het rechtsgebied waarop de betreffende wet van toepassing is.

De grondslag ligt in een bevoegdheid die in de wet aan de regering of een minister is toegekend om regels te stellen ter uitvoering van de wet. Het kan regels vastleggen over procedures, toelatingen, normen, termijnen, handhaving en administratieve praktijken die nodig zijn om de wet te kunnen uitvoeren. Zo regelt het bijvoorbeeld hoe aanvragen worden behandeld, welke criteria gelden en welke sancties kunnen volgen bij niet-nakoming.

Uitvoeringsbesluiten worden doorgaans bekendgemaakt in het Staatsblad en treden op een nader genoemde datum in werking. Ze blijven ondergeschikt aan de wet die zij uitvoeren en kunnen worden gewijzigd, ingetrokken of vernietigd door latere besluiten of wetgeving. Zij zijn onderworpen aan rechterlijke toetsing op rechtmatigheid, proportionaliteit en naleving van hoger recht, zoals de Grondwet en EU-recht.

Voorbeelden van velden waarin uitvoeringsbesluiten voorkomen zijn arbeidsvoorwaarden, milieu, gezondheidszorg, sociale zekerheid en immigratie. Het begrip onderscheidt zich van de hoofdwet (de wet in formele zin) en van de algemene maatregel van bestuur, hoewel beide soorten vaak dienen om de wetgeving praktisch uit te voeren.