titineachtige

Titineachtige is een Nederlands adjectief dat wordt gebruikt in biologie en aanverwante vakgebieden om iets te beschrijven dat titine-achtig is. Het verwijst naar eigenschappen die doen denken aan titine, het grootste eiwit in dieren, en naar het mechanisme dat aan dit eiwit wordt toegeschreven.

Titine zelf is een moleculaire veer die een belangrijke rol speelt in de passieve elasticiteit van spiervezels. Het reikt in het sarcomeer van het Z-disk naar het M-lijn en bestaat uit een modulaire structuur met lange reeksen immunoglobuline-achtige (Ig) en fibronectine type III (FN3) domeinen, verbonden door flexibele regio’s zoals de PEVK-regio. Door deze opbouw kunnen titine-domeinen op rek reageren en terugveren, wat bijdraagt aan spierelasticiteit en stabiliteit.

Titineachtige eiwitten of structuren verwijzen doorgaans naar moleculen met soortgelijke modulaire organisatie (herhaalde Ig- of FN3-domeinen), een aanzienlijk formaat of elastische eigenschappen. Ze kunnen voorkomen in spier- of bindweefsels of zelfs in synthetische/biomaterialen die zijn ontworpen met titine-achtige mechanische kenmerken. In de literatuur wordt de term vooral descriptief gebruikt: een eiwit of materiaal krijgt de aanduiding titineachtig zodra het qua structuur of mechanisme enige overeenkomst vertoont met titine, zonder dat het titine zelf is.

Beperkingen: de term is geen formele classificatie en de precieze interpretatie kan tussen studies variëren. Het gebruik is meestal bedoeld als een intuïtieve vergelijking met titine.

Zie ook: Titin; TTN; Moleculaire veersystemen; Elasticiteit in eiwitten; Ig-domeinen.