textielketen

Textielketen is het netwerk van organisaties, processen en transacties die betrokken zijn bij de productie en consumptie van textielproducten, van vezel tot eindproduct en terug naar recycling. De keten omvat zowel natuurlijke als synthetische vezels, zoals katoen, linnen, wol, zijde, viscose, polyester en nylon. De opbouw verloopt doorgaans via fases: grondstofinwinning of vezelproductie, spinnen tot garen, weven of breien tot stof, finishing zoals verven en behandelen, textielproductie (kleding, interieurtextiel, andere textielproducten), montage en assemblage, distributie en detailhandel, consumentengebruik en ten slotte terugwinning of verwerking aan het eind van de levensduur.

Partijen in de textielketen omvatten boeren en producenten van vezels, ginnerijen en spinnerijen, weverijen en breimachines, verf- en afwerkingsbedrijven, kleding- en textielproducenten, toeleveringsketenpartners, merken, groothandelaren, logistieke dienstverleners, recyclers, maatschappelijke organisaties en regelgevende instanties. De keten is sterk internationaal verstrengeld, met productie en handel die vaak verschillende continenten overspant.

Duurzaamheid en governance spelen een belangrijke rol: de keten kent milieu- en sociale uitdagingen zoals water- en energieverbruik, chemisch beheer, vervuiling, microplastics en arbeidsomstandigheden. Certificeringen en initiatieven zoals GOTS, OEKO-TEX en bluesign bevorderen verantwoordelijke productie en transparantie. Technologieën voor traceerbaarheid, zoals RFID en blockchain, worden ingezet om zichtbaarheid in de keten te vergroten.

Trends zijn onder meer globalisering, uitbesteding, druk op circulaire economie, en innovatie in recycling en materiaalkeuzes. Circulaire benaderingen richten zich op langer gebruik, sortering en textielrecycling om grondstoffen te behouden en afval te verminderen.