vezelproductie

Vezelproductie is het proces van het vervaardigen van vezels die worden gebruikt in textiel, materialen en composieten. Vezels kunnen afkomstig zijn uit natuurlijke bronnen, regeneratieve (uit natuurlijke polymeren herbouwd) bronnen of synthetische polymeren. Het doel is vezels met bepaalde lengtes, diameters en mechanische eigenschappen te produceren die geschikt zijn voor verdere verwerking zoals spinnen, weven en textureren.

Natuurlijke vezels worden meestal gewonnen uit planten of dieren. Voor katoen komen de vezels vrij bij de oogst en daarna gevolgd door reinigen en carding. Bij lijn (flachs) en hennep spelen retting, sorteren en kammen een belangrijke rol. Wol wordt gefokt en daarna gespoeld, geverfd en soms gecardeerd. De verwerking levert korte of lange vezels die kunnen worden verwerkt tot garen en stof of als vulmateriaal.

Regeneratieve vezels ontstaan uit natuurlijke polymeren die worden opgelost en opnieuw word gevormd tot vezels. Voorbeelden zijn viscose en lyocell. Het cellulose uit hout of katoen wordt chemisch bewerkt, vervolgens gesponnen in dunne filaments of korte vezels en verder geverfd en afgewerkt. Deze vezels combineren natuurlijke oorsprong met kunstmatige productieprocessen.

Synthetische vezels worden gemaakt door polymerisatie van chemische monomeren tot lange ketens. De vloeibare of gesmolten polymeren worden door spinprocessen gefilament of als kort vezelmateriaal uiteengerold. Veelvoorkomende synthetische vezels zijn polyester, nylon (polyamide) en acryl. Filamenten kunnen worden getwist, geprépareerd en geweven of gebreid.

Toepassingen en milieu: vezels worden ingezet in kleding, industriële materialen en composieten. De keuze van vezel hangt af van sterkte, gewicht, vochtopname en duurzaamheid. Recycling en hergebruik nemen een groeiende plaats in bij vezelproductie en -verwerking.