targetspecificiteit
Targetspecificiteit is de mate waarin een stof, medicijn, diagnostisch hulpmiddel of biotechnologische tool gericht is op een specifieke doelwit en weinig invloed heeft op andere mogelijke doelwitten. In farmacologie en biotechnologie is hoge targetspecificiteit wenselijk omdat het effect op de gewenste target maximaliseert terwijl bijwerkingen door andere targets beperkt blijven. Specificiteit wordt vaak onderscheiden van affiniteit of potency: affiniteit beschrijft de sterkte van de binding aan het doelwit, terwijl specificiteit aangeeft hoe selectief die binding is ten opzichte van alternatieve doelwitten.
Voorbeelden zijn onder meer monoklonale antilichamen die een enkel antigen op bepaalde cellen herkennen, of small-molecule
Metingen en factoren: targetspecificiteit wordt beoordeeld met bindingaffiniteit (Kd), selectiviteitsindices en analyses van off-targets in zowel
Belang en uitdagingen: hoge targetspecificiteit verhoogt veiligheid en verlaagt collateral damage, maar kan bij heterogene aandoeningen