tamperbeveiliging

Tamperbeveiliging is een verzameling maatregelen die bedoeld is om ongeautoriseerde toegang tot, wijzigingen aan of sabotage van een product, apparaat of proces te voorkomen of op te sporen. Het doel is de integriteit, authenticiteit en veiligheid van systemen en goederen te waarborgen, evenals het vertrouwen van gebruikers en klanten te beschermen.

Fysieke tamperbeveiliging omvat maatregelen zoals beveiligde behuizingen, tamper-evidentsealen, anti-tamper schroeven en beschermende coatings. Daarnaast kunnen intrusion- of tamper switches, potten en lijmstukken en speciale kabellay-outs worden toegepast om toegang tot kritieke onderdelen te detecteren of te voorkomen. In verpakkingen is tamper-evidentie veelvoorkomend bij medicijnen en voedsel, waar verzegelde verpakkingen en verpakkingslabels signaleren of er sprake is van openen of manipulatie.

Digitale tamperbeveiliging richt zich op het beschermen van software en hardware tegen onbevoegde wijzigingen. Veelgebruikte technieken zijn codeondertekening, secure boot, runtime attestation en cryptografische sleutels in hardwarebeveiligingen zoals hardwarebeveiligingsmodules (HSM’s) en trusted platform modules (TPM’s). Deze maatregelen helpen bij het waarborgen van integriteit en authenticiteit van software en firmware, en ondersteunen detectie van wijzigingen of impersonatie.

Toepassingsgebieden omvatten consumentenelektronica, medische apparatuur, voertuigtechniek, kritieke infrastructuur en gereguleerde sectoren zoals voeding en geneesmiddelen. Tamperbeveiliging vereist vaak een gelaagde aanpak en kan regelgeving en normen volgen die gelden voor specifieke sectoren; ze is echter nooit absolute garantie en gaat vaak gepaard met kosten en gebruiksimpact.

Beperkingen en overwegingen omvatten dat detectie en deteratie niet onfeilbaar zijn, en dat ontwerpen moeten balanceren tussen beveiliging, betrouwbaarheid en gebruiksvriendelijkheid.