systeemdruk

Systeemdruk is de druk die heerst in een gesloten systeem, zoals een hydraulisch of pneumatisch transportsysteem, een water- of gasnetwerk, of een mechanische installatie. Het begrip verwijst naar de krachten die op de wanden van de leidingen, blokken en componenten worden uitgeoefend door de fluïd (vloeistof of gas) die in het systeem aanwezig is. Systeemdruk kan worden uitgedrukt als absolute druk, relatieve druk (gage druk) ten opzichte van atmosferische druk, of in sommige contexten als vacuumdruk wanneer de druk onder atmosferisch niveau ligt.

Druk kan zowel positief als negatief zijn ten opzichte van een referentiepunt. Absolute druk wordt gemeten vanuit een vrijwel vacuüm, terwijl gage druk het verschil met de atmosferische druk aangeeft. Eenheid is meestal pascal (Pa), vaak uitgedrukt in bar of megapascal (MPa). Drukmetingen vereisen geschikte instrumenten zoals manometers, druktransducers of sensoren, met kalibratie en correctie voor temperatuur en densiteit van het fluïdum.

In de praktijk bepaalt de systeemdruk samen met weerstand, lengte en diameter van leidingen en de eigenschappen van het fluïdum de prestaties van het systeem. Een te hoge druk kan leiden tot lekkage, componentfalingen of veiligheidsscheuren; een te lage druk kan de werking belemmeren of cavitatie veroorzaken. Ontwerp en onderhoud richten zich op de maximale toelaatbare druk (MTDP of MAWP), operationele drukbanden en het gebruik van beveiligings- en drukregelingsapparatuur zoals drukreductie- en veiligheidsskleppen.

Toepassingen omvatten industriële hydrauliek, pneumatiek, drinkwater- en gasdistributie, en HVAC-installaties, waar betrouwbare drukbewaking essentieel is voor efficiëntie en veiligheid.