Drukmetingen

Drukmetingen is het meten van de druk in een systeem. Druk is de kracht per oppervlakte die wordt uitgeoefend door een vloeistof of gas. Drukmetingen onderscheiden zich in absolute druk, relatieve druk (gage) en vacuümdruk. Absolute druk is de druk ten opzichte van een ideaal vacuüm; gauge druk is het verschil met de atmosferische druk; vacuümdruk verwijst naar druk onder die atmosferische druk.

Eenheden: de SI-eenheid is de pascal (Pa). In de praktijk worden ook kilopascal (kPa), megapascal (MPa), bar en psi gebruikt. Om drukverschillen te meten worden sensoren gekozen op basis van toepassing, milieu en vereiste nauwkeurigheid.

Meetprincipes en sensoren: mechanische manometers zoals bourdonbuis en U-tube geven een mechanische verschuiving die kan worden afgelezen. Elektronische sensoren gebruiken membraan of piezoresistieve elementen die veranderingen in weerstand of capaciteit registreren. Optische sensoren en vezeloptische systemen meten druk door veranderingen in lichtsignalen. Voor extreme omstandigheden bestaan keramische of siliciumchips en speciale beschermde sensoren.

Toepassingen: drukmetingen spelen een centrale rol in procescontrole in de chemische en petrochemische industrie, hydraulische en pneumatische systemen en HVAC-installaties. In de meteorologie ondersteunen barometers en gerelateerde sensoren de monitoring van atmosferische druk. In veiligheidskritieke installaties bepalen drukmetingen de werking van ventielen en beveiligingskleppen.

Kalibratie en normen: drukmeters vereisen periodieke kalibratie tegen referentiemeters met traceerbare nauwkeurigheid. Nauwkeurigheid, temperatuurcompensatie en hysterese worden betrokken bij de beoordeling. Standaarden komen uit internationale normen en kwaliteitsprogramma's.

Zie ook: druksensor, barometer, manometer, vacuüm.