swappinesswaarde

Swappinesswaarde, in Linux ook wel swappiness genoemd, is een kernelparameter die bepaalt hoe agressief het geheugenbeheersysteem swapruimte op schijf zal gebruiken. Het is een getal tussen 0 en 100 en geeft een percentage weer van de tijd dat het systeem probeert om geheugenpagina’s uit RAM naar swap te verplaatsen in situaties van geheugendruk.

Hoe het werkt: een hogere swappinesswaarde maakt het geheugenbeheer geneigd sneller pagina’s uit RAM te wisselen naar swapruimte, terwijl een lagere waarde swapten juist terughoudender maakt en eerder vrije geheugenruimtes zal vrijmaken of cache en buffer zal wissen. De waarde beïnvloedt dus de balans tussen het vrijmaken van RAM en het gebruiken van swap, maar garandeert nooit dat er swap wordt gebruikt. Bij geheugenstress kan het systeem besluiten om zowel cache als verschillende typen pagina’s te verplaatsen, afhankelijk van de ingestelde swappiness en de beschikbare RAM.

Default en praktijk: de standaardwaarde verschilt per distributie, maar ligt vaak rond de 60. Sommige systemen met veel RAM of workloads die I/O-intensief zijn kiezen voor lagere waarden (bijv. 10–20) om swapping te vermijden, terwijl systemen met beperkte RAM mogelijk hogere waarden kiezen. Moderne systemen proberen swap te minimaliseren zonder de stabiliteit van het systeem te compromitteren.

Bekijken en wijzigen: de huidige waarde kun je controleren met cat /proc/sys/vm/swappiness of sysctl vm.swappiness. Veranderen kan tijdelijk met sysctl -w vm.swappiness=60 of blijvend via een configuratiebestand zoals /etc/sysctl.conf of een bestand in /etc/sysctl.d/.

Overwegingen: het aanpassen van swappiness moet passen bij de workloads en het beschikbare geheugen. Een te lage waarde kan leiden tot hogere kans op Out-Of-Memory bij intensieve workloads, terwijl een te hoge waarde onnodige swap-activiteit veroorzaakt en de I/O-prestaties kan schaden.