stofdetectie

Stofdetectie omvat het identificeren en kwantificeren van aanwezige stoffen in de lucht of andere media, met name gassen, dampen en fijnstof. Het doel is om aanwezigheid en concentratie vast te stellen, en vaak ook de stof te identificeren. Toepassingen variëren van arbeidsveiligheid en milieu-monitoring tot consumentenelektronica en gebouwbeheer.

Bij gasdetectie worden verschillende sensortechnologieën gebruikt. Elektochemische sensoren reageren op een specifieke stof en leveren een elektrisch signaal dat proportioneel is aan de concentratie; ze zijn vaak selectief maar kunnen drift vertonen. Metal-oxide (MOS) sensoren reageren op meerdere gassen via veranderingen in weerstand en zijn robuust maar kunnen gevoelig zijn voor temperatuur en vochtigheid. Foto-ionisatie detectors (PID) gebruiken UV-licht om vluchtige organische stoffen (VOS) te ioniseren en te detecteren, vaak voor lage concentraties. Infrarode (IR) sensoren meten specifieke moleculen via absorptie van infrarood licht; open-path en tunable diode laser (TDLAS) systemen bieden op afstand detectie en hoge selectiviteit. Voor gedetailleerde analyse worden ook spectrometrische methoden gebruikt, zoals FTIR.

Fijnstof- en stofdetectie gebeurt meestal met optische sensoren die licht op deeltjes stralen en de verstrooiing meten. Optische deeltjesmeters (OPC) geven resultaten in deeltjestonen zoals PM2,5 of PM10, uitgedrukt in µg/m3 of mg/m3. Gravimetrische systemen leveren nauwkeurige referentiemetingen op lange termijn.

Nauwkeurigheid en prestaties hangen af van calibratie, sensorselectiviteit, omgevingsomstandigheden en onderhoud. Regulering en arbeidsveiligheidsnormen stellen grenswaarden voor blootstelling vast en stimuleren continue monitoring, dataregistratie en alarmfuncties. Voor geïntegreerde systemen is vaak telemetrie en interpretatie op afstand beschikbaar.