stemsystemen

Stemsystemen verwijzen naar de stengel- en verwante structuren van planten die ondersteuning bieden, bladeren dragen en transport mogelijk maken. Ze zorgen voor transport van water en opgeloste mineralen vanuit de wortels naar de bladeren via xyleem en voor het vervoer van suikers en andere organische stoffen van de bladeren naar andere delen van de plant via floeem. Daarnaast kunnen stengels functies vervullen zoals opslag en, bij sommige soorten, voortplanting.

Anatomie en bouw: Het stelsel bestaat uit epidermis, cortex en het vasculaire stelsel waarin xyleem en floeem liggen. Bij veel zaadplanten zijn de vasculaire bundels in een ring gerangschikt (dicotylen), met cambium dat secundaire xylem en floeem produceert bij houtige planten. Bij monocotylen staan de bundels verspreid door het weefsel en ontbreekt meestal een duidelijke cambiale ring, waardoor secundaire groei beperkt kan zijn.

Groei en ontwikkeling: Primair groeien gebeurt door het apicale meristeem aan de top van de scheut, wat lengtetoevoeging oplevert. Bij houtige planten kan laterale activiteit van het cambium zorgen voor secundaire groei, waardoor de stengel in diameter toeneemt en hout en bast worden gevormd.

Verschijningsvormen en variatie: Stems kunnen herbaceous (kruidachtig) zijn of houtig. Klimplanten gebruiken stengels die steun zoeken. Andere vormen omvatten ondergrondse stengels zoals rhizomen en stolonen, en opslagstengels zoals knollen. Deze variatie stelt planten in staat te overleven onder verschillende omstandigheden en te verspreiden.

Zorg en betekenis: Stemsystemen zijn cruciaal voor ondersteuning, fotosynthese, transport en opslag. In landbouw en tuinbouw spelen ze een rol bij selectie en teelt van gewassen, waaronder klimplanten en houtachtige soorten.